رجعت ۱

امروز تصمیم گرفتم که با بحث رجعت در خدمتتون باشم. چرا که بعد از صحبت کردن با چند تن از دوستان متوجه شدم علی‌رغم اهمیت موضوع رجعت، بسیاری از مهدی دوستان و مهدی یاوران از این امر مهم بی اطلاع‌اند.

ابتدا به اهمیت بحث رجعت با استناد به احادیث و روایات می‌پردازم و بعد از اون به توضیح در مورد این امر مهم:

ـ رجعت، یوم الله

امام صادق علیه‌السلام در ضمن حدیثی، روز رجعت را یکی از روزهای خداوند برشمرده که قدرت و عظمت خداوند در آن متجلی خواهد شد. ایشان می‌فرمایند: «ایّامُ الله ثلاثَهٌ: یَومُ یَقُومُ القائمُ و یومُ الکرَّةِ و یومُ القِیامَة»؛[1] «روزهای الهی سه تاست: روزی که قائم آل محمد صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم قیام خواهد کرد، روز رجعت و روز قیامت.»

منظور از یوم الله روزهای خاصی است که امر خدا چنان ظهور می‌یابد که برای هیچ روز دیگری این ظهور پیدا نمی‌شود. به تعبیر دیگر، منظور از ایام الله روزهایی است که امر الهی اعم از نعمت یا نقمت، عزت یا ذلت، ظهور تام می‌یابد.[2]

ـ اعتقاد به رجعت، ویژگی شیعه

امام صادق علیه‌السلام، یکی از ویژگی‌های شیعه را اعتقاد به رجعت برشمرده‌اند و می‌فرمایند: «لیس مِنّا من لم یُؤمنُ بِکَرَّتِنَا»؛[3] «از ما نیست کسی که ایمان به رجعت ما نداشته باشد.»

ـ اعتقاد به رجعت، شرط ایمان

امام صادق علیه‌السلام فرمودند که هر کس به هفت چیز ایمان داشته باشد، مؤمن است و در میان آن هفت چیز، ایمان به رجعت را ذکر فرمودند.[4]

ـ انکار رجعت، انکار قدرت خداوند

«تلک قدرة الله فلا تُنکروها»؛[5] «رجعت تجلی قدرت خداست آن را انکار نکنید.»

اعتقاد به رجعت، از ضروریات مذهب شیعه‌ی امامیه به شمار می‌رود و بسیاری از بزرگان شیعه، مانند شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی، امین الاسلام و ... بر حقانیت و صحت رجعت از دیدگاه شیعه‌ی امامیه ادعای اجماع و اتفاق کرده‌اند.

بحث رو تا همین‌جا نگه می‌دارم و اگر سؤال یا مطلبی در این رابطه دارید از طریق ایمیل یا کامنت بنده رو مستفیض کنید.

میلاد معطر تجسم عینی عشق و ایثار، تبلور صداقت و پاکی، مدینه سبز مهربانی‌ها، مهد لطیف خوبی‌ها، ولی و پرورنده‌ی نور پروردگار، امانت‌دار امان زمین، امام حسن عسکری علیه‌السلام را به پیشگاه آقا امام زمان عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف و تمامی شیعیان تبریک عرض می‌کنم.

این هم عیدی یکی از مهدی عاشقان (م.ا.ت) به شما همراهان همیشگی

 

اللهمَّ عجِّل لِولیکَ الفرج و العافیةَ و النّصر

---

1. الخصال شیخ صدوق، ص180

2. المیزان، ج 12، ص 18 و 19  

3. بحارالانوار، ج 53، ص 92 و 121

4. همان

5. همان، ص74