ای منتظر، غمگین مباش، قدری تحمل بیشتر

گردی بپاشد در افق، گویا سواری می رسد

ای منتظر، غمگین مباش، قدری تحمل بیشتر

گردی بپاشد در افق، گویا سواری می رسد

۲۰۱۲ و نابودی دنیا

نمردیم و آخر دنیا رو هم دیدیم و بالاخره منجی رو هم زیارت کردیم.  

البته ظاهرا این جناب منجی، منجی ما که نبودن منجی دیگر ملتها بودن و با ملت شریف ایران کاری نداشتن پس همون بهتر که ما منجی خودمونو بچسبیم چرا که نه تنها منجی ما مسلمونها هستن منجی بقیه ادیان و ملتها هم هستن.

صحبت من در مورد فیلم 2012 است که اخیرا به لطف یکی از دوستان فیلم رو تماشا کردیم و طبق وقایع این فیلم، دنیا در سال 2012 تمام میشه و بعد از این که کل دنیا زیر آب رفت و خیلی ها مردن، به لطف آمریکایی های مهربون یه عده نجات پیدا می کنن و بعد از اینکه دنیا دوباره شروع میشه اونها هم به حیات خودشون ادامه می دن. 

البته این فیلم از داستان حضرت نوح هم الگو گرفته بود اما به سبک امروزی. توی این فیلم مردم به زیر دریایی های غول پیکری پناه بردن که ظاهرا نابود نشدنی تشریف داشتن و از هر حیوانی یک جفت نیز در این زیر دریایی نگه داری کردن.

توی این زیر دریایی غول پیکر از همه اقوام و ملل نمایندگانی تشریف داشتن که خدای نکرده نسلشون منقرض نشه اما طبق معمول ایران ...

خوب بهتره این فیلم رو خودتون ببینید و قضاوت کنید.