یکی بود یکی نبود

عاشقش بودم عاشقم نبود وقتی عاشقم شد که دیگه دیر شده بود حالا می فهمم که چرا اول قصه ها میگن؛ یکی بود یکی نبود !  

یکی بود یکی نبود. این داستان زندگی ماست. همیشه همین بوده. یکی بود یکی نبود ...

برایم مبهم است که چرا در اذهان شرقی مان "با هم بودن و با هم ساختن" نمی گنجد؟ و برای بودن یکی، باید دیگری نباشد. هیچ قصه گویی نیست که داستانش این گونه آغاز شود، که یکی بود، دیگری هم بود ... همه با هم بودند. و ما اسیر این قصه کهن، برای بودن یکی، یکی را نیست می کنیم. از دارایی، از آبرو، از هستی. انگار که بودنمان وابسته به نبودن دیگریست. انگار که هیچ کس نمیداند، جز ما. و هیچ کس نمی فهمد جز ما. و خلاصه کلام اینکه : آنکس که نمی داند و نمی فهمد، ارزشی ندارد، حتی برای زیستن. و متاسفانه این هنری است که آن را خوب آموخته ایم. هنر "بودن یکی و نبودن دیگری" !!! 

مولای من !  

سرور من !  

آقای من !  

اگر حجاب ظهورت حضور پست من است  

دعا بکن که بمیرم، چرا نمی آیی ؟؟!!  

حاضرم واسه بودن تو، اونی یکی نبود باشم  

دل نوشته

صبرم از کاسه دگر لبریز است  

اگر این جمعه نیاید چه کنم!  

آنقدر من خجل از کار خودم  

اگر این جمعه بیاید چه کنم؟!  

۲۰۱۲ و نابودی دنیا

نمردیم و آخر دنیا رو هم دیدیم و بالاخره منجی رو هم زیارت کردیم.  

البته ظاهرا این جناب منجی، منجی ما که نبودن منجی دیگر ملتها بودن و با ملت شریف ایران کاری نداشتن پس همون بهتر که ما منجی خودمونو بچسبیم چرا که نه تنها منجی ما مسلمونها هستن منجی بقیه ادیان و ملتها هم هستن.

صحبت من در مورد فیلم 2012 است که اخیرا به لطف یکی از دوستان فیلم رو تماشا کردیم و طبق وقایع این فیلم، دنیا در سال 2012 تمام میشه و بعد از این که کل دنیا زیر آب رفت و خیلی ها مردن، به لطف آمریکایی های مهربون یه عده نجات پیدا می کنن و بعد از اینکه دنیا دوباره شروع میشه اونها هم به حیات خودشون ادامه می دن. 

البته این فیلم از داستان حضرت نوح هم الگو گرفته بود اما به سبک امروزی. توی این فیلم مردم به زیر دریایی های غول پیکری پناه بردن که ظاهرا نابود نشدنی تشریف داشتن و از هر حیوانی یک جفت نیز در این زیر دریایی نگه داری کردن.

توی این زیر دریایی غول پیکر از همه اقوام و ملل نمایندگانی تشریف داشتن که خدای نکرده نسلشون منقرض نشه اما طبق معمول ایران ...

خوب بهتره این فیلم رو خودتون ببینید و قضاوت کنید.