الا ای محرم!
تو آن خشم خونین خلق خدایی
که از حنجر سرخ و پاک شهیدان برون زد
تو بغض گلوی تمام ستمدیدگان جهانی
که در کربلا، نیمروزی به یکباره ترکید
تو خون دل و دیده‌ی روزگاری
که با خنجر کینه‌توز ستم، بر زمین ریخت
تو خون خدایی که با خاک آمیخت
تو شبرنگ سرخی که در سال‌های سیاهی درخشید
G G G
الا ای محرم!
تو خشم گره خورده‌ی سالیانی،
تو آتشفشانی
تو بر ظلم دشمن گواهی
تو بر شور ایمان پاکان، نشانی
تو هفتاد آیه
تو هفتاد سوره
تو هفتاد رمز حیاتی
تو پیغام فریاد سرخ زمانی
تو، موجی ز دریای عصیان و خشمی
که افتان و خیزان
رسیده است بر ساحل روزگاران
G G G
الا ای محرم!
تو فجری
تو نصری
تویی «لیلة القدر» مردم
تو رعدی، تو برقی، تو طوفان طفّی
تویی غرّش تندر کوهساران
G G G
الا ای محرم!
تو یادآور عشق و خون و حماسه
تو دانشگه بی‌نظیر جهاد و شهادت
تویی مظهر «ثار» و «ایثار» یاران
G G G
الا ای محرم!
به هنگام و هنگامه‌ی هجرت کاروان شهیدان
تو آن راه‌بان روانبخش و مهمان‌نوازی
که در پای رهپوی آزادگان،
لاله‌ی ارغوان می‌فشانی
G G G
الا ای محرم!
به چشم و دل قهرمانان و آزادمردان
که همواره بر ضد بیداد قامت کشیدند
و در صفحه‌ی سرخ تاریخ
زیباترین نقش جاوید را آفریدند
تو آن آشنای کهن یاد و دشمن ستیزی
که همواره در یادشانی
G G G
الا ای محرم!
تو آن کیمیای دگرگونه سازی
که مرگ حیات آفرین را
ـ به نام شهادت ـ
به اکسیر عشقی
که در التهاب سرانگشت سحرآفرینت نهفته است
چو شهدی مصفّا و شیرین
به کام پذیرندگان
می‌چشانی.
التماس دعا