مهدی یاوران - قسمت چهارم

2- عبادت و بندگی: یاران امام مهدی علیه‌السّلام از پیشوای خود الگو گرفته و روزها و شب‌ها را با ذکر شیرین حق سپری می‌کنند. معرفت و ایمان در قلب‌هایشان ریشه دوانده و ایشان را به خضوع در برابر حق تعالی و تلاش در مسیر بندگی سوق می‌دهد. در این‌جا به بررسی روایاتی که عبادت و بندگی یاوران حضرت را توصیف می‌کند، می‌پردازیم:

الف) پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم در مورد آنان می‌فرمایند:

«مُجِدُّونَ فی طاعةِ الله»؛[1] «آنان در طریق عبودیت اهل جدیت و تلاشند.»

ب) امام علی علیه‌السّلام، عبادت و راز و نیاز یاوران امام مهدی علیه‌السّلام را این گونه ترسیم می‌کنند:

«لَهُم فی اللَّیلِ أصواتٌ، کَأصواتِ الثّواکِلِ حَزَناً مِن خَشیةِ الله قُوّامٌ بِاللَّیلِ صُوّامٌ بِالنَّهارِ»؛[2] «در دل شب، از خشیت خداوند، ناله‌هایی دارند مانند ناله‌ی مادران پسر مرده.»

ج) در روایتی دیگر آمده است:

«رِجالٌ لاینامُونَ اللّیلَ لَهم دوی فی صَلواتهم کَدَوی النَّحلِ یبیتُونَ قیاماً علی أطرافهم و یسَبِّحونَ علی خُیولهم»؛[3] «مردان شب زنده‌داری که زمزمه‌ی نمازشان، مانند نغمه‌ی زنبوران کندو به گوش می‌رسد. شب‌ها را با شب‌زنده‌داری سپری می‌کنند و بر فراز اسب‌ها، خدا را تسبیح می‌گویند.»

د) امام صادق علیه‌السّلام همچنین در مورد آنان می‌فرمایند:

«قُوّامٌ باللَّیلِ صُوّامٌ بالنّهار»؛[4] «شب‌ها را با عبادت به صبح می‌رسانند و روزها را با روزه به پایان می‌برند.»

3- مَحبّت: دل‌های یاران امام مهدی علیه‌السّلام، سرشار از محبت ایشان است. این علاقه‌مندی تا بدان حدّ است که حتّی زین اسب ایشان را مایه‌ی برکت می‌دانند و به آن تبرک می‌جویند: امام صادق علیه‌السّلام می‌فرمایند:

«یتَمَسَّحُونَ بِسَرجِ الإمام یطلبُونَ بِذلک البَرکة»؛[5] «به عنوان تبرک بر زین اسب امام دست می‌کشند.»

به جهت همین عشق آتشین، آنان در آوردگاه رزم، ایشان را مانند نگینی در بر می‌گیرند و جانشان را سپر بلایشان می‌کنند: امام صادق علیه‌السّلام در این‌باره می‌فرمایند:

«یحُفُّونَ بِه و یقُونه بأنفُسِهم فی الحَربِ و یکفُونَهُ ما یریدُ ... .»؛[6] «در میدان رزم، آنان او را در میان می‌گیرند و در جنگ‌ها با جان خود، از ایشان محافظت می‌کنند ... .»

چه بسیار است فاصله‌ی میان ما و یاران او، چرا که ما از جان و حتّی وقت خود، برای ایشان سهمی قرار نداده‌ایم و چه اهداف و آرمان‌هایی از ایشان که به جهت سستی ما بر زمین مانده و چه دعوت‌هایی از ایشان که بی‌پاسخ مانده است؟!!!

4- اطاعت: مقدّم داشتن خواست حضرت، بر خواست خود از دیگر شاخصه‌های یاوران امام مهدی علیه‌السّلام است. امام صادق علیه‌السّلام در این خصوص فرموده‌اند:

«هُم أطوَعُ مِنَ الأمَةِ لِسَیدَها»؛[7] «اطاعت آنان از امام، از فرمانبرداری کنیز در برابر مولایش بیشتر است.»

آنان نیک می‌دانند که حق، با امام است و امام با حق. آنان به بهانه‌ی نواندیشی از امام خود سبقت نمی‌گیرند و گر چه پشت سر ایشان در حرکتند ولی پای از دام‌ها برمی‌گیرند، تا از ایشان فاصله نگیرند. آنان نه تنها مطیع‌اند، بلکه بر خلاف بسیاری که بهانه‌ی فقدان زمینه، امکانات، سختی راه و ... را دارند، از خدمت به ایشان و اهدافشان شانه خالی نمی‌کنند. در اطاعت ایشان، اهل جدیت و تلاشند و برای بر زمین نماندن آرمان‌های ایشان، خود را به آب و آتش می‌زنند و از هیچ کوششی فرو گذاری نمی‌کنند:

«... مُجِِدّونَ فی طاعَتهِ»[8]

5- شجاعت: اگر جهاد و مبارزه جهانی و فراگیر است، پس یاران ایشان هم باید شجاعت و جسارتی در خور و عزم‌هایی پولادین داشته باشند؛ چرا که بدون آن، قدم‌ها یارای حرکت نخواهد داشت. اهل‌بیت علیهم‌السّلام شجاعت آنان را این گونه توصیف می‌کنند:

الف) امام علی علیه‌السّلام می‌فرمایند:

«کُلّهم لیوثٌ قَدخَرَجُوا مِن غاباتِهم لَو أنّهم هَمّوَا بِإزَالةِ الجِبالِ لَأزَالُوهَا مِن مَوَاضِعهَا»؛[9] «همه شیرانی‌اند که از بیشه‌ها خارج شده‌اند و اگر اراده کنند، کوه‌ها را از جا بر می‌کنند.»

ب) امام سجاد علیه‌السّلام می‌فرمایند:

«جُعِلَت قُلُوبُهم کَزُّبُرِ الحدید»؛[10] «دل‌هایشان چون پاره‌های آهن شده است.»

ج) امام باقر علیه‌السّلام می‌فرمایند:

«إنَّ الرّجلُ مِنهم یعطی قُوة أربعینَ رجلاً وَ إِنَّ قَلبَهُ لَأَشَدُّ مِن زُبُرِ الحَدِیدِ وَ لَو مَرّوا بِجِبالِ الحَدیدِ لَقَطَّعُوهَا»؛[11] «به هر کدامشان نیروی چهل مرد داده شده است. اگر به کوه‌های آهن روی آورند، آن‌ها را قطعه قطعه می‌کنند.»

د) امام باقر علیه‌السّلام در مورد شجاعت و دلیری یاران امام مهدی علیه‌السّلام می‌فرمایند:

«أُلقِی الرُّعبُ فی قُلوبِ شیعَتِنا مِن عَدُوِّنا، فَإذا وَقَعَ أمرُنا و خَرَجَ مَهدینا کانَ أحَدُهُم أجری مِنَ اللَّیثِ و أمضی مِنَ السّنانِ و یطَأُ عَدُوَّنا بِقَدَمَتِهِ وَ یقتُلُ بِکَفَّیهِ»؛[12] «امروز ترس و رعب دشمنان ما بر دل دوستان ما افکنده شده و چون امر ما واقع شود و مهدی ما خروج کند، هر کدام از دوستان ما از شیر دلیرتر و از نیزه برّان‌تر شوند و دشمنان را پایمال کنند و با دست و چنگ بکشند.»

---

[1]. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 36، ص 207 .

[2]. کامل سلیمان، یوم الخلاص، ج 1، ص 224 .

[3]. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 308 .

[4]. کامل سلیمان، یوم الخلاص، ج 1، ص 224 .

[5]. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 308 .

[6]. همان .

[7]. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 308 .

[8]. پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم، کامل سلیمان، یوم الخلاص، ج 1، ص 223 .

[9]. کامل سلیمان، یوم الخلاص، ج 1، ص 414 .

[10]. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 316 .

[11]. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 316 .

[12]. حرّ عاملی، اتباة الهداة، ج 7، ص 113 .